Bir ben mi eksiktim???
Eh sanırım öyle, uzun yıllar tereddüt ettim aslında. Açsam mı bir blog, düşüncelerimi yazsam mı, bildiklerimi ya da bildiğimi zanettiklerimi paylaşsam mı? Yoksa üşengeçlik mi? Belki de yazılanlara gülünür, oluşturacağım sayfalar önemsenmez, hatta küçümsenir gibi esasen "amaan, kimin umurunda" dedirten çekinceler mi? Her ne idiyse, artık önemsiz. Nihayet açtım sayfamı. Biraz acemice yaptım ama olsun. Zamanla keşfederim bu blog denen sanal ifade aracının inceliklerini.
Bu kısa girizgahtan sonra şunu belirtmek zaruri olacak kanımca. "Esverelim" blogunda yazdıklarım tamamiyle kendi fikirlerimden ibaret olacaktır. Adresini bildirerek; alıntı da yapabilirim, tavsiyede de bulunabilirim. Havaya konuşurum, kimseyi parmağımla göstermem. Sevdiklerimi yazarım, kızdıklarımı da. Kimseyle alıp veremediğim olmaz. Okuduklarına sevinenler de olacaktır, umursamayanlar da, belki kızanlar da. Her ne olursa olsun, umarım, iletişimin her geçen gün zorlaştığı dünyamızda düşüncelerimi doğru ifade edebilir ve sizlere aktarabilirim.
"Esverelim"de neler olacak derseniz.. Aslında basit. Keşmekeşle geçen ömrümüzde, çalışıp didinip enerjimizi tükettiğimiz günlerimizde, sıkıldığımızda, kızdığımızda, bir 'es' verme amacıyla oluşturdum bu blogu. Biraz kendim için biraz sizin için. Kafa dağıtmak için, paylaşmak için. Paylaşacağım şeyler ise benim bu hayattaki değerlerim, ideallerim, kızgınlıklarım, mutluluklarım hatta biraz da geyiklerim.
İşte böyle. Bugün blogumu oluşturdum ve "Sanctuary" doğdu. Bu alemde ben de varım dedim. Bakalım yarınlar neler gösterecek.
Sevgilerimle,
erkan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder